Gül Fidanıyım Şiiri - Doğu Güner

Ben kör kızın penceresinde büyüttüğü gül fidanıyım
Görmesede çiçeklerimin rengini,
Yaprağımın yeşilini...
Ben yine en güzel renkte,goncalarımı onun için açarım,
Kıskansada beni,diğer gözlerden ben yine onun gözlerine bakarım..

Bilirim dünyanın en güzeli olduğumu onun gözünde,
Beni sevmesi için,dikenlerime katlanmasına 'da gerek yok,
Batmaz dikenlerim,beni sevmesini bilene...
Sevgisi ile sulayan,yanlızlığı ile besleyen...
Aşığım ben bu kör kıza...

Beni öpmeye,koklamaya kıyamayan,bülbülden kıskanan...
Aşkı iki duyu arasında yaşayan,güzeller güzeli bu insana.
İşte mevsim yine döndü,ben yine orada olurmuyum,
Ömrüm,ömrüne yetermi bilmem ama,
Ben yinede gül fidanıyım, kör kızın penceresinde...