Gül fidanı gibi ek yüreğim beni

Bir sevda uğruna sürgün eyledi,
Hiç acımadan bak yüreğim beni.
Aşkı ile gurbet eli boyladı,
Derdiyle üzdü çok yüreğim beni.

İnsan sever ise sevilir tabi,
Aşk özde yüreğin olmalı kabı.
Leylanın aşkı ile Mecnun gibi,
Çöllere doğru çek yüreğim beni.

Sevdalı gönlümde bir çiçek olup,
Kaybolan sevdamı özümde bulup.
Gül fidanı gibi sevgiyle alıp,
Gönül bağına ek yüreğim beni.

Gönül bahçesine sevgiyle varıp,
Sevgi ile beni özümden sarıp.
Karanfil misali onu koparıp,
Tutup yakana tak yüreğim beni.

Yusuf ile seni düşündüm durup,
Kanadımı kırdın sen beni vurup.
Bir sümbül ol dağda gönlüme varıp,
Kardelen gibi kok yüreğim beni.