Gözlerim kör olsa da yüreğim savruk
Kocaman dünyayı göğüslüyorum
Aydınlık perdesi kör bir karanlık
Kendi dünyamda kayboluyorum
Bedenler sevgiyi ara doyunca
Ebedi son değil ölüm olunca
Kazdığım kuyular boylu boyunca
Yakarım bu kalbim bomboş kalırsa
Acıtan yaralar açma göğsüme
Üşürüm şalımı örtü ver ne olur
Kabuk tutmaz gönül ebedi yaram
Darlığa başını koymadan gel beni ara
Sağlığı kaybetmiş gönül murada
Ermeden ölürmüş gitmeyen gördün mü?
Kapa yar yüreğin kapama
Mezarcı bulunmaz ölen çok ama
Kalbime kazmayı atan sen olsan
Bu bedende can çıkmaz ölse umursamaz
Gel yaban gülü sende gel eyle
Gönlüne bir fidan dikte gül eyle
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
