Gül Eser Baser Şiirleri - Şair Gül Eser ...

Bedenimde bir acı kalbimde büyük sancı
Aç sen şu kapıları geliyorum ben hancı
Göster bana loş köşe yalnız masası olsun
Bir dolu şişesiyle bir de kadeh bulunsun

Hafif aç sen müziği ayrılık marşı çalsın

Uzaktan bakıyorum doğduğum topraklara
Karıştım gurbet ilde gazele yapraklara
Gurbet kar yağdırıyor ömrüme şakaklara
Ben o güzel yurduma hasret mi gideceğim

Ne özlemdi bu tanrım hiç gelmiyor arkası

Denizler senin olsun ufku sana bıraktım
Bitirdiğim bu aşka anarak yan sevgilim
Beni rüzgârlara sor beni fırtınaya sor
Denizin sularına ben diye dal sevgilim

Sahillere kumsala biraz acı bıraktım

Tarihe tanıklık ediyor gözüm
Dilim düğümlendi çıkmıyor sözüm
Kalemim bir kılıç mühürlü yazım
Dertleri sıraya koysak diyorum

Şehit toprağına sancı yürüdü

Gişede ki son bilet limanda ki son gemi
Kaptan sireni çaldı döndü gemi dümeni
Duygularımda yoksun ben uğurladım seni
Rıhtımda el sallarım git bir an önce

Bende ki hatıralar topladım bu bavulda

Hazan mevsimindeyim yapraklarım tarumar
Dallarıma bir daha sular yürümeyecek
Mevsimlerim kalmadı son mevsimim sonbahar
Ömrüme Güneş olan mevsimler girmeyecek

Sert esiyor rüzgârlar güçsüzüm anladılar

O bir Asya o bir sultan o bir naz
Bu ömrümü versem ona yine az
Dişi bir aslanın o ta kendisi
Kral olur yanında erkeği efendisi

O bir ceylan o dağların maralı

Mayadır Türk kadını
Oyadır Türk kadını
Bir kez elini tutsan
Unutmazsın adını

Maraldır Türk kadını

Belki diner fırtınam belki de dinmeyecek
Söylemek istediğimi kimseler bilmeyecek
Benimki başka şafak belki hiç doğmayacak
Sırlar benim içimde ben sırların içimde

Henüz merhemi yoktur içimdeki yaranın

Karanlığın içinde hep aydınlık aradım
Yollarımda yalnızdım arkadaş bulamadım
Zor yürüdüm yorgundum yoruldum diyemedim
Asi bir savaşçıydım eğilip bükülmedim

Kendimi sorguladım kendimi yargıladım