Gül Eser Baser Şiirleri - Şair Gül Eser ...

Nazına alıştım kaprisin yeter
Sen acıda bana bir haber ğönder
Dalğalara sarıldım gidiyorum
Sen lodosum olda ğeriye dönder

Tavrından aşkımız sevda perişan

Ayrılığın acısı mutlu etmez bunu bil
Kaderime ağladım göz yasım senden değil
İstersen sen önümde secde yap her an eğil
Yollar kapanmış artık gelinmiyor sevdiğim

Ne ızdırapdı bilsen ayın koynunda yatmak

Yine bugün hasret efkâr doluyum
Esen yellerinen yel oldum işte
Bunaldım gerildim görmek istedim
Bentlerimi yıktım sel oldum işte

Her şafakta her yarında sen varsın

Vekâlet mi asil mi bir göreve atandım
Hayatla güreş tuttum o kaybetti kazandım
Sorumluluğuma karşı sorumlulukta tamdım
Devlet demir yolları ray döşeli kolları

Trende nakil vardı sireni uzun çaldı

Yüreğimdeki son duygum
Kalemimdeki son yazı
Defterimdeki son sayfa
Seni yazdım yalnız seni

Önce güzel anları

İnsafsız toplanıp toplayıp gittin
Hayalleri bana bırak demiştim
Kırdığın kalbimdi sen taş mı sandın
Seni ben gönülden candan sevmiştim

Kadehim isyanda şişem isyanda

Yanlış yazmış bu kudretin kalemi
Kendi gibi sanır cümle âlemi
Ensesinde duran kıl mı yele mi?
Aha dedi ayağıma gül serdi

Deviriyor beni gelirken yeli

Kalemimde yine gözyaşı vardı
Satırlara damla damla ağladı
Hıçkırıklarına nokta koy dedim
Beni hissetmedi beni duymadı

Beyaz sayfalar da bir hayli gezdi

Unut beni hayal kurma üstüme
Aşkımız raflarda tozlandı artık
G B T ten bozuk rapor elimde
Sicilini gördüm hayli kabarık

Komiser bana senin suçunu saydı

Eskicinin almadığı değersiz eşya gibi
Sevgilim o kalbinden fırlatıp attın beni
Görmek istemediğin duvarda tablo gibi
Götürüp sen mezatta bir pula sattın beni

Sayfalarca yazmıştın askimizi bir zaman