Gül Eser Baser Şiirleri - Şair Gül Eser ...

Atam artık uyanmanın zamanı
Gel şu halimizi görde öyle git
Giderken bize ödevler verdin
Gel ödevlerimizi sorda öyle git

Bize kanunlar yasalar yaptın

İsyan ediyorum yine herşeye
Başta bir gündüze birde geceye
Alışmıştım aydınlığa bir kere
Zindan geceleri anlayamadım

Dünyanın bu acıyı hissetmesi imkânsız
Irakta bir lider var o damarları kansız
Kalbini kayalarla taşlarla değiştirmiş
Ruhuna dünyada ki en kötü şeytan girmiş
Özgürlüğün adını akıllı füze koydun
Irak topraklarını bombalarınla oydun

Ne gölgeydin ne güneş ne kardeşdin ne de eş
Sevgin kutuplar gibi özleminse hep kalleş
Bir felsefen vardı ki beleş beleş hep beleş
Herkesi terkettim de seni terk edemedim

Sancı degildin ama ağrıya çok yakındın

Yüreğimde tatmadığım sevda var
Hayalini kursam deli eder beni
Karşımda oturan zalim bir yar var
Düşman kapısına kul eder beni

Ayağına turap turap serildim

Yolda buldum aşkı yolda kopacak
Sevdim delicesine kimlerin olacak
Kollarımı doladım bedenime sardım
Son şansımdı kalır mı diye sordum

Ne gurur ne kibir serdim ayaklarına

İlk aşkımdın ilk sevdamdın
İlk sevğilim ilk rüyamdaın
Kalbime ilk sen damladın
Ben ilk kez sana ağladım

Ellerimi ilk sen tuttun

İnce bir hesabım var bu aşkı incitmeden
Sana diyeceğim var ben buradan gitmeden
Yaşananlar hem seni hem beni mutlu etti
Bu aşkın büyüklüğü hep kalbimi titretti
Şimdi veda zamanı vedayı sevmiyorum
Son kararım bu benim ben kesin gidiyorum

Annem bir sene dört mevsim geçti
Karlar yumuşadı kardelenler açtı
Senin varlığın sevgin bana ilaçtı
Baharın bayramı kalk uyan annem

Güneş gülümsedi toprak canlandı

Enginlere kulaç attım sevdiğim
Sığ sularda bulamadım ben seni
Sahillerde nöbet tuttum sevdigim
Dalğalarla ben bekledim dönmeni

Gözlerim ufukta ben dualarda