Yazdıklarım şiir değil bende şair değilim. Sadece kendi iç yolculuğum iç döküşüm ruhumla hasbihalim. Saygılarımla..
Senden sonramı anlatayım mı sana?
Anlatabilir miyim acaba?
Yıkılışın anatomisini yapabilir miyim?
o dumanlı puslu dağlara
vuslatsız aşklar yazılırmış
hasretler gizliymiş her kuytusunda
avunmayan yürekler
gözünü göğe diken başlar
korkmazmış bulutlara değmekten
Giderken seni de götürmek istedim yanımda
Her sabah uyandığımda seni bulmak istedim yanı başımda..
Yüreğim ağlarken aşkıma,
böyle arsız bir gündü,
bana veda ettiğim gün...
bir iblisin,
bir azazilin,
yüreğimi yerinden son söküşüydü
son kez
işte başladı yürüyüş
işte bilinmeyenler önümde
ardımda ki ise
çok bilinmeyenli denklem
buz tutan yalanlar mı
yaşananlar mı?
sen gittiğinde dağıldı bu ev
senden sonra dağıldım bende
hüzün yoldaşım oldu
sensizlik sırdaşım
ben miydim aynada ki suret?
sen mi kokuyordu bu ev yoksa?
şehirlerin celladıydı ayrılık...
peronlardan acı acı
kulaklara ulaşan
yokluğun çığlıklarıydı...
unuttum seni yalanı ile,
bilir misin ayrılık akşamlarını?
dünyanın başına yıkılıyor olmasını
bir sözle biten
hayatının çetelesini bile tutamazsın
kırılan kalbin midir,
yıkılan hayallerin midir?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!