Gül Doğan Şiirleri - Şair Gül Doğan

yokluğunda kimseyi benzetemedim sana..
kimse senin gibi gülmüyordu
kimse sen gibi bakmadı bana
aslında bakanı dahi görmedim
gördüklerim neydi?
bildiklerimi de unutmuşum

Özle beni
Hemde çok özle..
Kor olup düşür yüreğine..
Bir kıvılcım misali,
Çerahında tutuştur silüetimi..
Özle beni ama

günaydın diyerek başlasam bu yazıya, anlamlı gelir mi acaba sana? acaba gündüzler kadar, gecelerinin de aydın olmasını dilediğimi anlayabilir misin?

bir vazgeçiş öyküsü ile geldim sana.. bu defa vazgeçme demeyeceğini bilerek geldim ama.. beklentimi sorgulama, demeni isteyip istediğimi sorma..
vazgeçmeliydim senden diye başlayan yığınla cümle kuracağım sana, sen anlayacak mısın acaba, kalbimin kırılışını, savruluşunu.. sana kızgın değilim ama.. artık değilim..

kızdığında bir kadın seviyordur, önemsiyordur, vazgeçemez. yada ben böyleyim.. yada böyleydim...ben seni özlediğimde, özlemediğinde beni vazgeçmeliydim..

Umudu alıp uzaklara gitmek bir arabaya atlayıp, unuttuğum ağlamalarım, gülüşlerim, ruhsuzlaşan benliğimle, zamana sığamamak.. içimde kopan fırtınalara adını vermek..
Sensizliğin öbek öbek açtığı yüreğimde, “ bu da kadermiş “ diyerek seni sevmek.. cümlelerimin ipini çekiyor birbir şimdi özlemin.. hangi yana kelam savuracağım bilemez bir haldeyim, rüzgarlara fısıldadığım sensin.. sen.. bana ne kadar uzak bir masal.. hani masallar mutlu biterdi, hani sevenler o ülkenin güneşi olurdu, gökten herkesin payına bir elma düşerdi..
Ama unutmuştum elmanın yasak meyve olduğunu, masalıma düşen elmanın sonum olduğunu..
Hasret misali yağıyorsun yüreğime, yağmurum diye sevmek isterdim seni uykunda, o da uzak bir diyar aslında soluma, alıp başını gitmek isteyen gönlüm, her adımında sana takılıyordu.. her düşüşümde göğsümden sen sızacaksın diye korkuyordum..
Benim dünyam sendin.. bir deli sevdaya tutulduğumu anladığım da da, aşkına helal etmiştim düşlerimi..
Bir yağmurun gölgesinde senle ihtiyarlamak istedim, ama sensiz yaşlanıyorum şimdi.. kök salmak istedim halbuki ben bir ağaç misali benliğinde, senin olmak istedim, benim ol istedim.. ilmik geçirir gibi yokluğunu ruhuma geçirdin.. boynuma morluk diye suskunluğunu dizdin..

sabahın bilmem kaçıncı saati
akrep yelkovanla kaç kez buluştu
hiç bilmiyorum
bildiğimse tek gerçeğim
yine sen yoksun yanımda
yine aklım ruhum senle dolu