Kokunu çiçeğe benzetipte, gül diyememek.
Üzülme, yaslan omzuma sen gül diyememek.
Her hüzünlü son'un ardından gül diyememek.
Seni kimsenin bilemediği, derinden sevmek.
Seni kaderin vurduğu yerinden sevmek.
Acı bir kahır bu sana gül diyememek.
Kayıt Tarihi : 6.5.2011 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!