Gül dikilmezmi Şiiri - Murat Ömer İlhan

Ağıtlar yaktık mezarlarının başında
O kadar çoklardıki
Ağıtlarımız yetişmedi hepsini doyurmaya
İnsanlığa duyurmaya
Göz pınarlarımıza ilave
Mahalle çeşmesinden su taşıdık
Her sene ama her sene canlı tutabilmek için ağıtlarımızı
Bu mezarlara hiç gül dikilmedi biliyormusun…
Ağıtlar yaktık mezarlarının başında
Her ne kadar ayarlasakta gözyaşlarımızın tuzunu
Musluğun contası bozuk kaçırıyor her damlada
Kuru toprakları biraz daha çorak ettik el birliğiyle
Yeni yaşlar ekleyemedik sularımıza su katsın diye
Toprakta izler bıraktı toprağı bol olsun hepsinin
Kuruttu çukurunu sodyumun fazlalığıda
Ne anlayabildik onları ne de aradık anlayacak insanları
Bu mezarlara hiç gül dikilmedi biliyormusun
Ağıtlar yaktık mezarlarının başında
Ağla sevgilim sende ağla, yurdumun insanına
Onların rüyalarını süsleyen dünyaya
Rüyaları çiçek, rüyaları bahar, rüyaları hayat
Hemde yaşanılası
Sineması, tiyatrosu, müzikali, kafesi barı,
Canlısı dirisi, Güleni oynayanı
Seveni sevileni,
Dost kardeş bir arada
Sende katıl ne olursun hayat denen bu halaya
Bu mezarlara hiç gül dikilmedi biliyormusun

Ağıtlar yaktık mezarlarının başında
Geçmişten geleceğe oynadı çocuklar, oyun sandılar
Beyoğlu dardır geçilmezdi, Sopalarıyla pusu kurdular
Kimini Sivas gemerekte, kimini Eskişehir,
Kimi barış sembolleriyle gezdi
Savaşın bile ahlakı vardı
Beyaz bayrağa kurşun sıkılmazdı
Kurşunu beyninde patlattı
Kızılayım kan gölüne bulandı..
Bu mezarlara hiç gül dikilmedi biliyormusun
Bu mezarlara gül dikmemize bile izin verilmedi
Biliyormusun…
Sadece ağıtlar yaktık mezarlarının başında
Türkülerimize söz olsun diye…