Gül deyince diken gelir aklıma.
Gül deyince sanki güler mi yürek.
Gül deyince, sarıldım ashabına,
Gülle yandı, gülle söner bu yürek.
Gül deyince, güzelliktir ayarım.
Gül deyince, bülbülleri duyarım.
Gül deyince, kızıl alev sayarım.
Gülle yandı, gülle söner bu yürek.
Gül deyince, kahkaha yok içinde,
Candan, tatlı, bir tebessüm içinde.
Peygambere mal olmuş bir biçimde,
Gülle yandı, gülle söner bu yürek.
Gül, çiçekler içindeki asalet,
Gül, sonsuz sevdaya konan işaret.
Üç gül dikin, sinim üzre nihayet.
Gülle yandı, gülle söner bu yürek.
Kayıt Tarihi : 13.4.2009 13:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir forum sitesinde gül deyince ne aklımıza geldiği soruluyordu. Bu soru üzerine aklıma gelenler dizeler halinde döküldü. İlhamın nereden ne zaman geleceği belli olmaz ya! ...
![İlhan Büyükyörük](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/04/13/gul-deyince.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)