Gül Derken Güldürdüğüm Şiiri - Kemal Berk

Gül derken güldürdüğüm,
El bebek, gül bebek diye büyümüş
Ağzına bal kasesi, vermemişler
Ama!
Ağzının içine bakıtır şimdi sevdiğini
Taze filiz gibi, dim dik dururken
Ayağı hep sağlam basar yere
Yanlışı duymasın ha!
Bakarken, o anda kasar
Namlusu yok silahının
Kızarsa direk kalbine sıkar
Öldürmez insanı, lakin yerlerde süründürür
La o var ya, işte o zaman
Ne laf duyar, ne de dinler artık
Ancak!
Uzatılan eli bir görse
Canından can gider bir an
Unutur her şeyi, bırakır geride
Bilmez ki yüreği vurgun
Gönül sevdalı
Bakarda, bakar saatlerce
Kimi, resimlere bakar,
Kimi, resimlerdekine bakıtır
Kafası attığı an
Öyle uzaktan bakma der
Hakim bile son sözünü sorar, idamlık adama
Yaklaş, yaklaş sende bakalım
Bir de gözüne baksınlar insanın der
Sevdayı, güzelliği
Kimi yüzde arar,
Kimi gözde,
Kimide özde
Tuttuğu an elinden, alır götürür

Kemal'eren Kemal Berk
4.5.2021