Gül'den Şiiri - Ahmet Sevil

Tenin gül ten senin, tenin gül’den
Gül kokuyor saçların, gülüşün gül’den
Bakışlarınla, güller saçarsın etrafına
Mest edersin beni, adın bile gül’den

Gülsün sen, dalından koparılmamış
Gülsün sen, kopup da koklanmamış
Gül bahçelerinin içinde en güzelisin
Gülsün, yıpranmamış, solmamış

Gül dudakların söyler, en güzel sözleri
Gül gibi zarif, yüreğindeki sevgi
Gülü seven dikenine katlanırmış
Ben hataların ile sevdim seni

Bir demet gül ile, dayansam kapına
Güller döksem, basıp geçtiğin yollara
Sırf bunlar için, kopacaksan dalından
Tüm gülleri feda ederim senin aşkına

Donansa dünya güllerle, istemem sen yoksan
Çünkü yoktur, senin gibi bir gül asla
Ben de solar giderim, eğer sen solarsan
Senin gibi olmaz, olamaz hiç bir gonca