Gül Demekle Omuyor Şiiri - Kemal Berk

Gül demekle olmuyor, şöyle baktım hayata
Huzurla gülebilen, rastlamadım insana

Herkesin dili adil, yüreğinde akrep var
Gökten dert mi yağıyor? içimde bir çok dert var

Zincir gibi eklenir, çözülmüyor düğümler
Eğlenecek hal mı var, rezil oldu düğünler

Gözümü açtım baktım, her taraf savaş yeri
Yaşarken ölmüş gördüm, düşman şu kardeşleri
Hepsinin derdi aynı, kıskançlık pirim yapar
Yüzüne gülen zalim, arkadan kuyu kazar

Bir de baktım saf olmuş, hepsi hakkın huzurda
Namazın arkasından, gurur yapan kusurda

Dilleri açılanlar hemen fetva veriyor
(Hz)Ömeri örnek veren, reklamını ediyor

Bir hırkanın derdiyle, (Hz)Ömer yandı tutuştu,
Yalan sevda dillerde, vurgunlarda buluştu

Mızrak girmez çuvala, uyutmayın milleti
Milleti ağlatanlar, görür bir gün zilleti

Kadın ordan bağırır, vay köpeğin eniği
Kadına gülüp geçen, nasıl yiyor pisligi

Tabağında kıl görse, feryadı figan eden
Kimse bilmez sanıyor, her haltı yerken görsen

Anlatmaya dil yetmez, gezer virane yerde
En büyük pislik varya, yalan sözlü yürekte

Eğilip bükülsede altı üstü bir ettir
İnsanları üzmekte, en büyük meziyettir
Cahillere bir baksan, hepsinin ki deliktir

Içinde her şey vardır, bulamazsın ilimi
İlmin kökü dindedir, bilmezler Allah dini

Kemal'eren Kemal Berk
25.4.2022