Gül delisiyim Şiiri - Tuncay Akdeniz

Cümle alemini yaradan Hûda
Leylâ sevdalısı çöl delisiyim
Lütfu hoş kahrı hoş yaksada od'a
Yunusun gitti yol delisiyim

Nûru aydınlattı gökleri yeri
Cebrâil meleği verdi haberi
Hakikatta hakkın son peygamberi
Hirasından esen yel delisiyim

Gayrısını bilmem ben hakktan öte
İki yolun biri gider cennete
Her can dünyasından göçer ahrete
Ölümden korkum yok hâl delisiyim

Hakkın aşıkları görür gerçeği
Bülbül gülü seçmiş arı çiçeği
Bu tatlı sevgiye bandım yüreği
Hiç arı görmemiş bal delisiyim

Aşk badesi kadeh ile içilmez
Güzeller içinden güzel seçilmez
Aşık olmayınca çile çekilmez
Gönüller coşturan tel delisiyim

Hoşgörü şiar'ım kendime göre
Sabırla nefsimi ettim idare
Gönülden köşk yaptım edepten töre
Dostluğa uzanan el delisiyim

Mahlûkat cihana gelmeden evvel
Hakikat gerçektir ebedi ezel
Yaradan aşkıyla yaşamak güzel
Aşk için çağlayan sel delisiyim

Vatansız yurt olmaz atama minnet
Şehit vere vere kurmuşlar devlet
Hilâli ülküsü yıldızı millet
Bu şanlı bayrağın al delisiyim

Kul Tuncayım kulum niyazda dilim
Doksandokuz renktir sevdiğim gülüm
Türküm Müslümanım İslamdır yolum
Muhammed kokulu gül delisiyim