Evrenin bütün sırlarına vakıf olsam da,
Gül çehrende gezen gözlerim yolundan kaybolurdu.
Kirpiklerinin zarifliğinden vazgeçtiğim an da,
Senin için can vermesi inan en kolay olurdu.
Ay, çehrene gülerdi, gül yaprağı tenine dokununca,
Tüm kokular utanırdı, bütün güller sen kokunca,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta