yol yol kendimi aradım gül fidanında
gülnihâl peşinde dolandım durdum
gülendâm gönlümün gül bahçesinde
gülistâna yarenlik edip misafir oldum
gülfeşân bir bahar sabahı geldi çattı
güllerden nihân olarak sordum çaresiz
gittim adreslere de geldim kayboldum
nasıl olduysa gülgûn bir gönül buldum
eziyet görmedim mürüvvetten aldım
nadide çiçek oldum güldânda açtım
güldehânın güller saçan dilinden akıp
gülzâr oldum gülşen oldum gül oldum
aldım gülü koynuma sevdim kokladım
gülüme derbân oldum kendimi buldum
(*) Yukarıdaki çalışma gül üzerine, çoktandır unuttuğumuz bazı sözcüklerle yapılmış, sırf hatırlatmak adına kurgulanmış bir denemedir ve hece şiiri değildir.
gülnihâl: gül fidanı
gülendâm: gül endamlı
gülistân, gülzâr, gülşen: gül bahçesi
gülfeşân: gül saçan
gülgûn: gül renkli
güldân: içine gül konan vazo
güldehân: ağzı gül gibi olan
derbân: kapıcı, kapı yeri
nihân: gizli.
(07 Ağustos 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 14.1.2004 12:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)