Aldı beni benden yine gözlerin
içimde açtığın yara çok derin.
her gün gönderdiğim beyaz güllerin,
bir tanesi neden solgun duruyor
o zifir saçların o esmer tenin,
belki de gözlerin en güzel yerin
beni benden alan o gülmelerin
mektuba döktüğün yaşlar kuruyor...
ey can bakışların teslimiyetin
öyle manalı ki iyi niyetin
tertemiz yüreğin samimiyetin
meleğim günden güne beni yoruyor...
gerçekten ötesin hayalden tatlı
öyle bir meleksin bir çift kanatlı,
gelişin duruşun çok saltanatlı,
sen bir gül içime güneş doğuyor...
gözlerin sevdayla her baktığında,
serin sular gibi her aktığında;
ben bir ben olayım gül yanağında
o gül yüzün, bu gün; solgun duruyor...
10/Ocak/2010/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 10.1.2010 11:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şarkı sözü.
![Yüksel Nimet Apel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/10/gul-buketim.jpg)
içten ve alabildiğince yalın lirik bir çalışma...,
saygılarımla kutluyorum...
TÜM YORUMLAR (2)