.. Gül Balyaları.. Şiiri - Hakkı Kaya

Gecenin mahremine,
Edebimle girdim!
Siyah beyaz senteziyle,
Tırmalarken caddeleri!

Yüzümü, sabaha karşı aydınlattım.
Günü örtsün diye!
Şavkı vurunca buzulun.

Tenimden kopardığın da,
Gülün yaprağını!
Batırmadım dikenimi.
Acıtıyor du ruhumu,
Ellerin!

Uzun yalanlar verdim yerine!
Saklaman için hazinende.
Aklına bir şey gelirse suçlarsın!

İkame edecek biri bulabilirsen,
Tutabilen!
İzin ver ki yolsun,
Seyrettiğin çimenleri!

Dalından koparılınca,
Kötü yola düşmüşsün.
Kamyon şoförü ile çıkarmışlar,
Ambar da ki nezaketini!

Acıyla tatlıyı, tuzla karıştırıp,
Kurmuşlar masanı!
Kediler sevişirken altında,
Musıkisi bozulmuş ahenginin!

Dünyanın kazığısın!
Parçalanan porselen tabağımla,
Roman oynarken külliyatım da!

Tecavüze dublör olmuş,
Dudağın da ki ruj!
Sim dökülür baharım da.
Otuzbir şubattır gün dönümüm! ...

Hakkı KAYA