Gül Balışlım Şiiri - Muhittin Layık

Hani otururda ufka dalardık ya
gözlerimizi tam acmadan
bakardık uzaklara
acamazdık zaten ufkun aydınlığından,
yol bulur giderdi ruhumun derinliklerine
duygularım senle kol kola
sarmaş dolaş olurdu bendeki
senin olan hislerim gül bakışlım.

Tren raylarında,
oturur seni beklerdi
umuduna hep seni eklerdi,
raylar gibi hep bir birine ekliydi
sana sunacağı güzelim duygular
içinde sen olup açıverirdim gamze yanaklım.

Baharda kuş sesiydin
kırlarda yaban lalesiydin
benliğimim tek bekçisiydin
dilimden çıkan her kelimenin ilk hecesiydin
sevmek de sevilmek de
senle anlam kazandı bende gül bakışlım.

Senle başladı şiirler
dilimden dükülürler birer birer
senin olduğun yere kim girer
kendini ben de özel kılan
sen oldun nereye gidersin
bir ömür benimlesin gül bakışlım
ben sende kaldım gidemiyorum
derdimi senden başkasına edemiyorum
sevgilim benim gül bakışlım.