Ceziret-ül Arab’a, gittim bu gece yine,
Zaman Asr-ı Saadet, yıldızlar beldesine.
O zaman ki ne zaman, ne gelmiş, ne gelecek,
İnsan ancak hayalen o devire gidecek.
İşte bende hayalen gidebildim oraya,
Belki milyarda biri döküldü bu sayfaya.
Ramazan on yedisi, vakit gece yarısı,
Bir nurla aydınlandı Hira’nın mağarası.
Birden Cism-i Cebrail belirdi nur içinde,
“Oku” dedi üç kere, aynı söz hep dilinde.
Gül Muhammed o anda: “Ben ümmiyim” deyince,
Cebrail sarmaladı, sıktı O’nu iyice.
Beraber okudular o ilk gelen ayeti.
Dağdan inerken geldi bir heyecan haleti.
Tam dağın ortasında O’na yine seslendi:
“Ya Muhammed Sen Resul, ben Cebrail’im” dedi:
“Rabbim gönderdi beni, yolladı Sana selam.”
Dedi: “Sen cinn ü inse resulümsün vesselam.”
“Davet eyle tevhide o halde Sen onları.”
Böyle söyledi gitti tebliğ edip bunları.
“Esselamu Aleyke Resulallah” dediler,
Dağlar, taşlar, ağaçlar, hepsi selam verdiler.
İşte böyle açıldı Risalet penceresi,
Gözleri kamaştırdı o Ramazan gecesi.
Emre uyup ta tevhid davetine başladı,
Allah’ın birliğini herkese açıkladı.
Tam dokuz yıl sürdürdü bu tevhit davetini,
Pek az kişi bilmişti O Gül’ün kıymetini.
Çıkmıştı meydanlara güller gibi açmaya,
Gül’ü bilmez beldeye Gül kokusu saçmaya.
Ne O’nu dinlediler, ne O’nu anladılar,
Hem de işkence edip kanlara buladılar.
(27. Aralık. 2003 – İzmir)
Ali OskanKayıt Tarihi : 31.1.2007 23:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ceziret-ül Arab’a, gittim bu gece yine,
Zaman Asr-ı Saadet, yıldızlar beldesine.
O zaman ki ne zaman, ne gelmiş, ne gelecek,
İnsan ancak hayalen o devire gidecek.
İşte bende hayalen gidebildim oraya,
Belki milyarda biri döküldü bu sayfaya.
Ramazan on yedisi, vakit gece yarısı,
Bir nurla aydınlandı Hira’nın mağarası.
Birden Cism-i Cebrail belirdi nur içinde,
“Oku” dedi üç kere, aynı söz hep dilinde.
Gül Muhammed o anda: “Ben ümmiyim” deyince,
Cebrail sarmaladı, sıktı O’nu iyice.
Beraber okudular o ilk gelen ayeti.
Dağdan inerken geldi bir heyecan haleti.
Tam dağın ortasında O’na yine seslendi:
“Ya Muhammed Sen Resul, ben Cebrail’im” dedi:
“Rabbim gönderdi beni, yolladı Sana selam.”
Dedi: “Sen cinn ü inse resulümsün vesselam.”
“Davet eyle tevhide o halde Sen onları.”
Böyle söyledi gitti tebliğ edip bunları.
“Esselamu Aleyke Resulallah” dediler,
Dağlar, taşlar, ağaçlar, hepsi selam verdiler.
İşte böyle açıldı Risalet penceresi,
Gözleri kamaştırdı o Ramazan gecesi.
Emre uyup ta tevhid davetine başladı,
Allah’ın birliğini herkese açıkladı.
Tam dokuz yıl sürdürdü bu tevhit davetini,
Pek az kişi bilmişti O Gül’ün kıymetini.
Çıkmıştı meydanlara güller gibi açmaya,
Gül’ü bilmez beldeye Gül kokusu saçmaya.
Ne O’nu dinlediler, ne O’nu anladılar,
Hem de işkence edip kanlara buladılar.
(27. Aralık. 2003 – İzmir)
ALLAH RAZI OLSUN...........
PEYGAMBER EFENDİMİZDEN (S.A.V) BAHSEDEN HANGİ ŞİİR HANGİ SÖZ GÜZEL OLMAZ Kİ.........
TÜM YORUMLAR (1)