(Gül (asm.) Destanı: 1) Fil Vak’ası

Başlangıç

Rahman ve Rahim olan, Allah’ın adı ile,
Başlandı bu destana Rabbin yardımı ile.

Rabbim bu işimizi tebdil eyle duaya,
Sünnet-i Seniyye’ye sebep kıl ittibaya (*) .

(*) Tabi olma.

* * * *

(Gül (asm.) Destanı: 1) Fil Vak’ası

Bu gün yine hayalen gittim Mekke şehrine,
Devirlerden bir devir, cahiliyye devrine.

Sene Beş Yüz Yetmiş Bir, elli gün var mevlide,
Kavuşacak alemler Sevgili Muhammed’e.

Fakat Yemen ordusu işgal etmiş Mekke’yi,
Kabe’yi yıkmak için gelmiş Yemen valisi.

İnsanlar endişeli, şehre çökmüş sessizlik,
Dört bir yandan kuşatmış kahreden çaresizlik,

Sokaklarda kimse yok, herkes dağlara kaçmış,
Zalim yemen valisi Mekke’ye korku saçmış.

Abdülmuttalib’inde iki yüz devesini,
Alınca gitti buldu o Yemen Valisi’ni:

“Develerimi verin” deyince vali ona:
“Nasıl reissin deve için mi geldin bana?

“Ben bu şehre geldim ki, Kabe’nizi yıkmaya,
Sen ise geliyorsun develerin sormaya.”

O dedi: “Onlar benim, ben korur, ben isterim.”
Kabe’yi korur ancak sahibi Allah Kerim.”

Yemen Valisi dedi: “Onu yok koruyacak,
Böyle güçlü orduyu söyle kim durduracak.”

Ordunun en önünde yürüyor koca bir fil,
Birden gökte belirdi bölük, bölük ebabil.

Askeri telef etti atılan kızgın taşlar,
Delik deşik olmuştu meydan okuyan başlar.

Yemen valisi öldü ordusu darmadağın,
Şehir farkına vardı yeni bir aydınlığın.

Elli gün çabuk geçti, geldi ol mevlit günü,
Allah tenvir eyledi O’nunla yeryüzünü.

(27. Aralık. 2003 – İzmir)