Güneş ışığından bir sığınaktır gözlerin,
daracık dünyamın geniş odası…
Ellerin mimarıdır kıpırdadığım baharlı duyguların.
Kâkülümün altında çiçeklenir şefkatli dudakların.
Çocukluğum bir kelebek masalıdır gölgende
Geçmiş yıllarıma benekli mavi rengi o verir
Yitik insanlar çarpar kalbime,
Duvarlarda karmaşık yankılarla boy verir
Bir yumru gurbet bedenime düğümlense
Sesin, anavatan rüzgârıyla o yumruyu süpürür
Gül Adam,
Varlığın, refahlı günlerin gül bahçesidir
Yürütür uyanacağım nakışlı bir rüyanın yollarında
Kayıt Tarihi : 4.12.2020 01:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Yediiklim 369. Sayıda yayımlanan şiirimdir.
![Bahar Gök Barman](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/12/04/gul-adam-babama.jpg)
TÜM YORUMLAR (2)