Guevara İsyanı Şiiri - Reyhan Sur

ne zaman

haykırarak esse yorgun saçlarımda şaşkın

hırçın

deli

portakal rüzgarları

tutunur dağların eteklerine

bir hırıltı çöker

hıçkırarak gelen özgür motosiklet sesleri tökezler

Guevara isyan eder

bildiğimiz ya da bilmediğimiz tüm mut ülkelerinden

ve yılların belleğinden

zafer yürüyüşleriyle

gelen

menekşe moru devasa gök pencereden

özgür düş kalıntılarını yükleniriz yeniden

kan pompası Eylül günleri sıçrar dünlerimize

kutsal düşlerinden öptüğümüz çocukların renkli / renksiz derilerinden

bilmediğimiz kayaçlara sürükleniriz

işte tam o anda

karanlığın ortasında

anıların

özlemlere çiselediği

güneşten ve tenden yansıyan ışık

evrensel ıslıklarımıza gizlediğimiz

devrimlere geçit veren gönlümdeki O şarkıyla

sevmek gibi hani

ve taşların arasından şırıldayıp akan su

yani devrimin ruhunu her zerresinde taşıyan su

hasret yönlerine güller serperek

kilitsiz bulut kanyonlarına götürün beni!

tanırım tanrının gönderdiği ölümü belki

haklı kavgalarımızın tam ortasında

Guevara isyanıdır yüreğimdeki...