Gücüm Yetmiyor Şiiri - Veysel Şimşek

Aldığını alır sattığını satar,
Kendimdir örneği ne olsun beter,
Ne anlar ne dinler desemde yeter,
Kalır boynum bükük gücüm yetmiyor.

Fırsatçı zalimle olur kırkayak,
Masumlara zindan zorbaya kıyak,
Hep artar eksilmez üstümdeki yük,
Hep kalır üstümde gücüm yetmiyor.

Böyle gelmiş gider demi ile devran,
Garibe çile dert ölümdür kervan,
Hükümdar kaderim okuyor ferman,
Beni benden alır gücüm yetmiyor,

Aradım bulunmaz var mıdır gülen,
Acı hüsran olur garipçe ölen,
Neden, dünya sana pişman hep gelen,
Gitmez izi kalır gücüm yetmiyor.

Asırlardır boşa değil yazılan ağıt,
İnan yazsam yetmez kalemle kağıt,
Kim verir garibe teselli öğüt,
Zaten olan olur gücüm yetmiyor.

Veysel der; Onmasın bizi üzenler,
Dili kuru iftira eli kanlı gezenler,
Beyden üstün yaşar düzen bozanlar,
Garip suskun kalır gücüm yetmiyor.