Gücük( Şubat) Şiiri - Seyrani Göl

Sanmayın soğuk bir Gücük'üm,
Toprak altında beklemekten ben de sıkıldım.
Diş biliyorum filizlenmeye,
Yeter bu gaflet uykum!
Yakında açarım kollarımı fersah fersah.
"Haydin çocuklar dışarı!" derim.
Mahalledeki oyun çizginim.
Çocuklar el ele şarkılar söyler etrafımda.
Akşam olmak bilmez.
Açarım rengarenk bir o dağda bir bu dağda.
Kızlar çiçekleri çok sever.
Sen istersen belki bir çiçek olurum.
Belki de bir kelebek.
Kağnılar yol arar zirvelerde,
Çoban sesleri, çan sesleri ulaşır karlı dağlara.
Bıraktığı hatıralara ulaşmak için.
Attığın her tohum umudun olur.
Beklersin ya elma armut salkım salkım olsun diye,
İşte ben o bereketim....
Bahar gelecek, sonra yaz,
Derken, yine harman yeri dolacak,
Bırak karamsar olmayı!
Yeter ki güneş gülümsesin bana.
Ben uyanmayı bekleyen bir Gücük'üm.
S.GÖL