Güçlüyüm Şiiri - Serap Çelik 2

Bazen canımız yana yana,
Severiz karşımızdaki insanı,
Umutlarımızı bağlarız
Yüreğimizi ortaya koyarız...
Sonra bir bakarız ki!
Umutlarımızı yakmış,
Küle döndürmüșler,
İnsanlara olan güvenimizi,
Yok etmişler....
Yok olan umutlarımızla,
Kırılan kalbimizle,
Öylece kalakalırız..

İnsanlar ağzıyla kuş tutsa bile,
İnancımız bitmiştir artık...
Korkarak yaklaşırız insanlara,
Güvenip tek bir acımızı bile,
Anlatamayız...
Çünkü !..
Biliriz ki !..
Nereden yara aldıysak,
Oraya sokarlar hançeri.

Kırıldıkça daha da güçleniriz..
Akıttığımız her gözyaşının,
Hesabını sormak için,
Daha da hırslanırız....
Acımızı çeker,
Göz yaşımızı siler,
Hayata kaldığımız yerden,
Devam ederiz....
Bir savaşçı gibi,
Donanımlı ve güçlü ..
Biz artık biliriz ki!
Güçsüz insanları,
Çarçabuk,
Harcıyor bu hayat...
Çarçabuk harcıyor ...