Bir duvarın iki yüzü gibiyiz,
Birbirine bu kadar yakın,
O kadar da uzak! ...
Yalnızlığa ördüğüm duvarın,
Tuğlalarını sen verdin.
Yalnız bırakana kadar ki azmini,
Yalnız başına,
Senin başarın olarak da sürdürüyorum.
Bu gücü sana borçluyum,
Duvar bir tuzak! ..
Kayıt Tarihi : 9.7.2019 07:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!