Gü(ze) l Şiiri - Şair Morris

Bir güldü önünde duran,
Onda şevki yaratan,
Açmamış olması sorun değil,
Üzerindekiler de diken değil.
Yürüdü tuttu önündeki gülü,
Sandı ki hayatının en güzel günü.
İnanıyordu açacaktı elbet,
Açmamış hali de güzeldi nihayet.
Herhalde gül utanıyordu güzelliğinden,
Var mıydı açmamış olmasına başka neden?
Ayrılmadı, kırmızı gül ve adam,
Alçamaya başladı başlarındaki dam.
Bekledikçe gülün açılmasını,
Durduramadı içinin sıkıntısını.
Farketti ki gül hiç açmayacak,
Elinin kanaması hiç durmayacak,
Bu adam kendine soracak,
Güzel nedir? diye,
Değil mi tat veren şey kişiye,
Kırmızı gülün tek sonucu
Kan kırmızı eller ve acı.