Gü Şiiri - Olgun Önder

Ne iş yaparsın?
“Gü” alır satarım, “Gü” dedi şair.
Ve sözünün kimi zehirdi, kimiyse zahir.
“Gü”;
Bazen Gü-neş, bazen Gü-nah, bazen Gü-ven.
En çok gü-neşi severim ben,
yaz sabahlarında satmayı
ve gölgeliklerde uzanıp sırtüstü,
aylak aylak yatmayı.
Sonra gü-nahı severim ben,
kimseye belli etmeden.
En çok sattığımsa gü-ven.
Ona gü-ven, buna gü-ven.
Hep son gü-len olurum ben.
Gü-zeldir gü-neşe gü-len,
gü-reşir gü-cüne gü-venen.
“Gü” alır satarım ben.
Güzel günlerde,
güzel “Gü”-lerden.