Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bosna Destanı
Bu öyle bir kaçış ki? !
(6.04.1992-14.09.1995 tarihleri arasında geçen unutulmaz zulmün hikâyesidir...)
Bak,yine bir bayram, arefesinde;
Simsiyah bulutlar, hep üzerinde,
O derin yaralar, nice yerinde,
Pek yakındır ölüm, her nefesinde! ..
Zulmün girdabında kalıp boğulma,
Saklarım koynumda ümitsiz olma,
Haydi geç olmadan çıkıverip gel,
Çepçevre sarılan şu dikenli tel! ..
Bu acı teninde o kadar değil,
Eğilme zalime gitsen de il il,
Sakın ha üzülme geçer bu hüzün,
Haydi artık sil de akmasın gözün! ..
Dönüp de şöyle bir, bak geriye bak!
Neler olmuş neler, dön bir daha bak!
Titrerdi iliğin, bu insanlığın;
Olmadı böylesi, aşağılığın! ..
Bu kaçış son olsun, ağlama ana,
Bizi koymayasın, ıssız yabana,
Beni de yollayın, anavatana,
Gönlümce yatayım, bağrına ana! ..
Götürsün, süpürsün; rüzgârın beni,
Nefes nefes gülün, koklarım seni,
Bayrağın altına, koyarım seni,
Koş haydi koş durma, beklerim seni! ..
Öyle duyuldu ki figanın öyle,
Neydi o göğsüne, sardığın söyle? ..
Haykırsan âleme, yapılan zulmü,
Hele o kalpleri, yıkan ölümü! ..
(3.04.1999-Adana)
Çırpınıp inlersin, yakan ayazda,
Sana ne mutlu ki dilin niyazda,
Sarılmış tenine, dikenli telin;
Bir ucu derine, batmış ki telin! ..
İşte Saraybosna, sonra Kosova,
Girecek sıraya, başka bir ova,
Duysun artık yeter; gürzün sesini,
Versin versin versin, son nefesini! ..
Ecdadım atını, öyle sürerdi,
Kaleler dayanmaz, deler geçerdi;
Şimdi de duyarsın, onun sesini,
Görmezsin insanın, hiç böylesini! ..
Sen, Türkoğlu Türksün; nerde o sesin? !
O, ürperten sözün; beynine girsin!
Korkuyla yerinde, dövünsün dursun...
Bunu sana eden, Allah'tan bulsun! ! !
Destanlar yazıldı; senin uğruna,
Mühür vurulsa da onun alnına,
Sinecek mutlaka, köhne bir yere,
Nice can alanlar; gelsin gözlere! ..
Bu zulüm hiç bitmez; çıkıp gideyim...
Bak karşıda benim, var bekleyenim;
Bayrağın altına, koyarım seni,
Koş haydi koş durma, beklerim seni! ..
Bu kaçış sondur son, ağlama ana,
Bizi koyma sakın, üryan yabana,
Beni de yollayın, anavatana,
Gönlümce yatayım, bağrına ana! ..
Ulusun ulusun, yele ulusun!
Ey Türkoğlu Türk, sen, öyle ulusun! ..
Bacaların tütsün, ellere tütsün,
Asırları yırtan, büyük bir Türksün! ..
Türksün; Türkoğlusun, bu mefkurenin,
Tek ümidi oldun, son makberenin,
Gün, o gündür o gün; bugün senindir!
Onu gömdüğün gün, kalbin serindir! ..
Ettim şikâyeti, bir tek Allah'a,
Bitmedi bitmedi bitmedi daha;
Sözün gerisini taze sabaha...
Ermelisin artık, sen de felaha! ..
Avaz avaz yazdı, Arifî yine,
Katılın şairler, tarihi güne,
Utanç köprüsünü, devirmek için;
Bugün hücum günü, şehitlik için! ..
(13.04.1999 - Adana)
Arif Tatar
