Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
KÜSEMEDİM AFŞİN ELİ BİZİMDİR.
Mahsuni düşümde, aman ha dedi,
Susamadım, Afşin dili bizimdir.
Dost hasreti dertmiş, içimi yedi,
Küsemedim, Afşin külü bizimdir.
Bin boğalar, yaşlı gözle ağladı,
Peçenekli, kara yazma bağladı.
Feryat-figan, yüreğimi dağladı,
Küsemedim, Afşin beli bizimdir.
Bin boğa çobanı, kaval çalmadı,
Köpekleri sustu, hiç havlamadı.
Sümbüller-nergisler, koku salmadı,
Küsemedim, Afşin yeli bizimdir.
Hurma nehri, çağlayarak akmadı,
Atlasın başından, duman kalkmadı.
Güller soldu, benden yana kokmadı,
Küsemedim Afşin, gülü bizimdir.
Mahsuni’ min, sazı küstü çalmadı,
Dedi küçük dayı, küs yakışmadı.
Hoş gör, elde hatır-gönül kalmadı,
Küsme kuzen, Afşin eli bizimdir.
Sövdüler küsmedim, dövdüler bile,
Mahsuni olalı, çok çektim çile.
Küsmedim kuzenim, bir tek-bir kula,
Küsme kuzen, Afşin' kulu bizimdir.
Bir fincan kahvenin, hatırı kırk yıl,
Buna sadık kalmaz, bilmez ise kul.
İncitmez kimseyi, güttüğümüz yol,
Küsme kuzen, Afşin yolu bizimdir.
Rızaoğlum koydu, dayım adını,
Ekşitme çehreni, bozma tadını.
Sakın ha unutma, nasihatimi,
Küsme kuzen, Afşin balı bizimdir.
Hurma nehri coşsun, seli bizimdir.
--27- MAYIS- 2009--
—---FAHRİ BULUT RIZAOĞLUM--
