Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
S- 27- 794,
YETMİŞ İKİ MİLLET,
Özle barış yaşayıp, kendisini sevmeyen,
Yetmiş iki milleti, nasıl sevsin bu insan.
Kendini çok beğenmiş, hep benim, benim diyen,
Âlemi nasıl sever, uygar yaşar bu insan.
Özde barış yaşadı, Yunus kendini sevdi,
Yaratandan ötürü, kullarını hoş gördü.
Genç yaşta edeplenip, olgun kemale erdi,
Kamu âlemi sevdi, barış yaşadı Yunus.
Herkes Yunus olamaz, nefsini ıslah edip,
Bulanık suda yüzen, insan için meçhul dip.
Pekmezini ekşitir, sırça değil ise küp,
Âlemi dostu bildi, hoşça yaşadı Yunus.
En ulvi ibadettir, tüm kâinatı sevmek,
Yetmiş iki milleti, kendi kardeşi bilmek.
Nefsi ile barışık, ölmeden evvel ölmek,
Yetmiş iki milleti, kardeşi bildi Yunus.
Tek Tanrı' ya inanan, sever tüm insanları,
Ne olursa olsun der, inancı, dini, ırkı.
Sevgi ve hoşgörüdür, Yunus olmanın farkı,
Kâinatı sevdi de, ondan pir oldu Yunus.
Yunus' tan yüce misin, kendine gel ey kayıp,
Her insan Allah kulu, kötülük yapmak ayıp,
Kabir azabını bil, hemen gafletten ayıp,
Her insanı sevdi de, barış yaşadı Yunus.
Yetmiş iki milleti, sevmeyen bir insanda,
Allah korkusu olmaz peygamberden utanmaz.
Ömür boyu eğleşir, göçer günahla buradan,
Yetmiş iki milleti sevdi, cennetlik Yunus.
Rızaoğlu, ayırım yapan insanı sevmez,
Zalim ile kattara, asla boynunu eğmez.
Öz babası zalimse, ölse rahmet dilemez,
Zalimleri kınadı, zulmetmen dedi Yunus.
İnsana zulmedersek, en günahkâr bir kuluz.
25- OCAK- 2009,
FAHRİ BULUT RIZAOĞLU,
