Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ŞAİRİ SEVMEK İÇİN,
Sağlıkta sevilmeye muhtaç yaşarken bizler,
Fırtınalar koparır içimizdeki gizler.
Ağlamaklı ve ıslak saklanır yaşlı gözler,
İnsanı sevmek için, ölmemiz mi gerekir?
Haklı olduğumuzu, bir gün bir bilen gelir.
Şair ilhamlarını şiir yazamıyorsa,
Heykel tranş yontanda, ucube deniyorsa,
Yazar düşüncesini kitap yapamıyorsa,
Ressam resmettiğini korkup asamıyorsa,
Sanatkâr sevmek için, ölmemiz mi beklenir?
Korkulu bu günümüz, yarınlara eklenir.
Nazım gibi bir şair, sığmadı ülkesine,
Hangi şiir ters düştü, insanlık ilkesine?
Kulak veren oldu mu zulüm günah sesine?
Nazımı sevmek için, ölmesi mi yeğlenir?
Arkamızdan komünist, yâda dinsizdi denir.
Pir Sultan karşı durdu zulmeden zalimlere,
Türkmenler öz yurdunda, her devir çekti çile.
Ülkeyi yönetenler, şaire çarptı sille,
Şairi sevmek için, ölmemiz mi derlenir?
Ne sendika ne örgüt, yasal hakkımız yenir.
Mahsuni yiğit muhtaç derdi kuru soğana,
Başbakan okuyanda, alkış çaldı halk ona.
Doğruyu söyleyeni, boğdular kızıl kana,
Ozanı sevmek için, ölmesi mi dillenir?
Kabrimizde ki otlar, özgürlük der çimlenir.
Yazsam onca haksızlık, tek şiire sığar mı?
Güdülen toplum olduk, yoksa çokluk davar mı?
Yönetenler kızarda, ülkemizden kovar mı?
Haklıyı sevmek için, ölmemiz mi peylenir?
Şiirler türkü olur, dilden dile söylenir.
Rızazade, bilgenin adına hain dendi,
Yasalar çiğnenerek, onca hakları yendi.
Haytalar yönetende, aydınlar korktu sindi,
Bizleri sevmek için, ölmemiz mi heylenir?
Yüreğimizin yağı, vefasızlıktan erir.
13- EKİM- 2015,
FAHRİ BULUT RIZAZADE,
Peyleme: kalplerin şikâyeti, aşkın cevridir.
