Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Benim bu dünyaya geldiğim yıllar
Babamlar çarkla geziyorlarmış
Toplanmış köyümde çilekeş kullar
Çileli hayattan beziyorlarmış
Şafakla beraber uyanıp kalkan
Bir elinde orak birinde tırpan
Usanmadan yorulmadan yılmadan
Tarladan tarlaya uzuyorlarmış
Terler boncuk boncuk alınlarında
Bir kucağında bir karnında
Kadınlar dizilir tarla yolunda
Çocuk doğurmaktan beziyorlarmış
Yıllar sonra gördüm köylülerimi
Sordum nasıl diye bildiklerimi
Çile keder dolu kaderlerini
Alın teri ile yazıyorlarmış
Kimi hastalanmış kimi mecalsiz
Kimileri yoksul kimisi halsiz
Ölenler gömülmüş kalanlar öksüz
El kapılarında yaşıyorlarmış
Köy böyle geçirmiş uzun yıları
Uzanmaz kimsenin şefkat elleri
Hala dert anlatmaz halde dilleri
Bahtlarına ağıt düzüyorlarmış
Yusuf Değirmenci 2
Kayıt Tarihi : 24.4.2018 13:0
