Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Yüzü fesleğen bir şiir
Biraz tütün biraz kekik
Kaya dibinde bir bilgelik
Düşülmüş pusular
Zaptedilmiş sokaklar
Anısı kanayan günlerden geldin sen
Unutma bunu
Tabutluklarda sınandın
Hücrelerde büyüdün
Okuduğun tüm okullar yasaktı sana
Direnmekti tek işin
Şiirin linç edildi her mayıs
Her mayıs dirilip dirilip öldün
Buydu senin doğum günün
Unutma bunu
Bir bıçak yarası taşıyorsun yüreğinde
Adını sevdayla değiştirmişsin
Kendi külünü yanan ormanları var ellerinin
Ülkenden başka sadık dostun olmamış
Unutma bunu
Şimdi taşkın bir ırmak gibi duruşun nedendir
Durduk yerde deryalara akışın
Bir tüfek gibi bakışın
Yerinde söylenen türküler gibi haykırışın
Kahroluşun sevincin yakarışın
Seyrek rastlamışsındır ölümüne sevdalara
Unutma bunu
Gözlerin kan durgunu
Barikatlar tarihine yazılmış aşkların
Her silahta son mermi olmaya gönüllü
Kırmızı karanfillere adanmış ömrün
Ömrün ki yazılmamış güncesidir açık denizlerin
O denizler senden sorulur
Unutma bunu
Karanlığın sağır olmadığını gördün
Dizlerinde nar taneleriyle çömelir zaman
Saklanmaz onurunu açan çiçek bir kayanın ardına
Senin adın o çiçeklerin yanında
Unutma bunu
Bir de
Küçük eller sapan tutar
Büyük eller dal toplar
Bu ağaçlar bu sokaklar bu eşkıya sevdalar
Seni hep anımsarlar
Yaşama sorumlusun
Unutma bunu
Bülent Aydınel
