Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
değerli dostlar 26 bölümlük bu destanın 17 bölümünü sayfa 1 sıra 29 da ilgiçve görüşlerinize sunuyorum
Atatürk le kurtuluş destanı 17....Sakarya
(Sakarya)
Anlatırdı olanları
Olsa idi dilleri
Yara,yara vadileri
Kıvrılarak ovalarda
Hayat vererek toprağa
Kara denize akan ırmaktı Sakarya
Anadolu nun dağlarında karlar eridi
O dağlar Sakarya ya su verdi
Gözeler oluşturdu kan damarlarını
Yıllar boyunca yaladı kıyılarını
Denize hediye etti asırlardır
Anadolu topraklarını.
Kara denize taşıdı sularını
Suladı ovalarını
Sevindirdi zaman,zaman
Zaman zaman sel oldu bastı tarlalarını
Bazen de mateme boğdu
Bazen sevince Anadolu insanını.
Tanık oldu toprağı didikleyenlere
Hayran kaldı didik didik edenlere
Mahsul ekenlere ve biçenlere hayrandı
Anladı toprağa verilen değerli
Bu değer uğruna savaşıyor Türkün askeri
Ölüme koşarken her bir neferi
Toprak için ölürken her biri
Anladı ki toprak candan değerli
Gözlerini kırpmadan gidiyorlar
Ya istiklal ya ölüm diyorlar
Ölüyorlar çekilmiyorlar
Toprak için
Cansız toprağa düşüyor insanlar
Başlarında
Ecele kafa tutan bir kumandan
Başlarında Mustafa Kemal paşa var.
Bu gün Sakarya çağlamıyordu
Ağlamak istiyordu
Artık akmayacaktı duru sularla
Kıyılarında bir kanlı savaş var ya
Tarih boyunca bunu hatırlayacak
Bunu anlatacaktı
Yirmi iki gün yirmi iki gece
Sürüyordu ölmece öldürmece
Çıkan gözü, kopan kolu
Kırılan bacağı
Düşen başı görmüştü
Bir var oluşu
Bir şahlanışı
Dağlarda yankılanan bir kükreyişi
Hattı müdafâ yok sathı müdafa var deyişi
Yerin göğün inleyişi görmüştü
Dağın taşın
Uçan kuşun
Dinleyişine şahit olmuştu
Bu savaşı anlatacaktı
Tarihe tanıklık yapacaktı
Sakarya artık çağlamayacak
Taşıdığı kızıl kanlar için
Ağlayacaktı
Yatağından su yerine kızıl kan aktı
Aktı da ne canlar yok oldu ne canlar yaktı
Yusuf Değirmenci 2
