Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
1919
Samsun günleri.
Korkusuz ihtilalci
Refet Bele,
El koymuştu,
Samsun'daki Tümene.
Aynı günlerde,
Samsun'un
Tütün iskelesi açıklarına
Bir İngiliz torpidosu demir atmıştı.
İngiliz binbaşı şehre baktı.
Şimdi armut gibi toplayacağım,
Mustafa Kemal ve arkadaşlarını,
Diye,geçirdi içinden.
Karaya çıkar çıkmaz,
Dikildi Refet beyin karşısına.
Emir aldım,
Sizi İstanbul'a götüreceğim dedi.
Refet Bele,
Bacak bacak üstünde az bekledi.
Sonra,
Zehir gibi bakarak, ekledi:
Binbaşı, denizi sevmem.
Ama,
Siz İstanbul'dan sonra,
Bizi seve seve yollayacaksınız
Maltaya değil mi?
Binbaşı bozuldu.
Siz,
Benimle alay mı ediyorsunuz dedi hafiften.
Refet Bele şahin gibi fırladı yerinden.
Tabii alay ediyorum ulan!
Buradan,
Hemen defolup gitmezsen,
Seni asarım hemen şuracıkta.
Diye haykırdı.
Ve gerçekten bir laf daha etse,
Asacaktı.
Binbaşı anladı.
Pardon sör pardon sör diyerek,
Koştu karadeniz'e.
Güldü Refet bey, sessizce.
Ordu dağılmıştı.
Silah yoktu.
Ama Samsun'da,
Mustafa Kemal ve Refet Bele gibi,
Korkusuz kahramanlar vardı.
Bu vatanı onlar kurtadı.
Bilmem anlatabildim mi işbirlikçi dostlar...
Bilmem anlayabildiniz mi satılık kalemler.
Sanmam,
Çünkü siz,
Karanlıklar içinde,
üç beş kuruşa eyvallah diyen,
Rezillersiniz
