Türk Şairler Birliği Mesaj Detayi Antoloji.com

Gönderen: Perihan Pehlivan
Alan:   Grup:Türk Şairler Birliği
Tarih: 13.01.2011 12:27
Konu: Yn: [turk-sairler-bi..] YETİŞ

yüreğinize sağlık
========================================
** YANITLANAN MESAJ ********************
========================================
Gönderen: abdillah
Alan: (grup üzerinden) Perihan Pehlivan
Tarih: 13.01.2011 12:24:00
Konu: [turk-sairler-bi..] YETİŞ
----------
“YETİŞ YÂ RABBÎ! ” DEMEKLE HİÇBİRŞEY KAYBETMEDİM
ÇÜNKÜ:
* Rabbimiz, kendisine dua edince, çağıranın da’vetine icâbet edeceğini vaad etmiş. Fakat, “Bunaldığınızda beni yardıma çağırın” diyen bir peygamber sözüne rastlamadım.
* Rabbimiz; hakkıyla işiten, kemâliyle bilendir. Çağırdığım zât, bu vasıflara hâiz olmalıdır ki, ellerim boş kalmasın.
* Rabbimiz kullarına pek yakındır, hem de şahdamarından daha yakın.
* Rabbimiz mülkün sahibidir, göklerin ve yerin mirası O’nundur. Hayır yalnızca O’nun elindedir. Ferah da, tasa da O’nun elinde olup, güldüren de ağlatan da O’dur. Ne yaparsak hepsinden hakkıyla haberdardır. Bir kölenin, ihtiyacını efendisinden başkasından istemesi; üstelik efendisi “Gel benden iste” diye tembihlediği halde neden garip karşılanır olmuş bugün?
* Bilirim ki, göklerde ve yerde kim ve ne varsa O’ndan ister. Ya diliyle, ya hâliyle. İbâdete, rızka kuvvet vermesini, mağfiretini…
* Rabbimiz, rahmet hazinelerini kimseye emânet etmemiştir. Hepsi O’nun yanındadır.
* Çağırdığım zât, her an çağrıma cevap verebilecek bir halde olmalıdır. Diri olan, ölmeyen, uyuklama ve uyku tutmayan yalnızca Rabbimizdir.
* Çağırdığım zât çağrımı işittiğinde bunu karşılayacak kudrete sahip olmalıdır. Bedir ashabının yardım isteğine bin melekle yardım ettiğini Enfâl sûresi 9-10 âyetlerinde beyân eden el – Aziz ve el- Hakim olan Rabbimiz, yardımın yalnız kendi tarafından olduğunu bu isimleriyle birlikte anıyor.
* Rabbimizden başka yalvarılanlar, bizim gibi kullardır. Bir sinek dahi yaratamazlar.
* Rabbimiz, yarattıklarının geçmişlerine de, geleceklerine de vâkıftır. Bunların ilmine sahip olamayan, kimin, icâbeti ne kadar hak ettiğini de bilemez.
* el – Mûcib olan (çağrılara...
................