Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
ELÂZIĞ DENDİ Mİ - KENT'E İLK GELİŞ
Bir kişi Elazığ dedi mi bana,
Bir yerde bu adı mı okudum,
Çayda çıra bir yana;
Nedense bir anda Kent ' e,
İlk yolculuğum gelir aklıma...
Kırk sene öncesi, Ocak ayı,
İlk günler, yerler buzla kaplı.
Bir solukta İstanbul - Ankara,
Nasıl geçtik Boluyu, sonra,
Kargasekmez, Zincirkıran, Akyarma...
Yol boyu araçta egzost ısıtma,
Yüz göz kapkara...
...
İstanbul ' dan uzak,
Yollar sürücü ve yolcuya,
Bir bilinmez tuzak...
Daha da kalın buzlar,
Arada atılmış olsa da,
Kumla karışık tuzlar.
...
Neyse, Kayseri... Ve çıktık şarkılarla,
Gösterdi kendini bize, Uzunyayla! ...
Kar adam boyu, gitme olanağı yok,
Derken önümüzde belirdi,
Kar temizleme ekibi,
Ve o cankurtaran aracı.
Önde Onlar, arkada biz,
Sürücü, yolcu duacı...
...
Bir yanımda daktilo makinem,
Öte yanımda emektar çantam.
Az sonra iniş başladı yokuştan.
Bu nasıl iş Tanrım! ...
Gözümde mi yanılgım,
Yoksa görüntü mü gerçek?
Az önce kar, kapamıştı yolu,
Şimdi bir Kent ' e vardık ki;
Yörede ağaçlar çiçek dolu...
...
Derken bir dönemeç ve Malatya,
Sonra Kömürhan ve Elazığ...
...
Kent merkezi uğraşım,
O hafta sonu Harput
Oldu yoldaşım.
Balak Baba ve mucize! ...
Öylece kalakalmışım...
Nevzat Bilgiç
