Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Perde İnmiş gözlerine, Görmüyorsun Gerçekleri
Perde inmiş gözlerine, görmüyorsun gerçekleri
Sinmiş içine tozpembe aşkın hayalleri
Yanıyor çevren, hissetmiyor ruhun
Birer birer kayboluyor, yalnızlaşıyorsun
Kangren olmuş kolların, bacakların
Farkında değilsin… Ağır ağır ölüyorsun
Perde inmiş gözlerine, görmüyorsun gerçekleri
Sanıyorsun kendin gibi etrafındakiler
Tok yatıyor içeridekiler, dışarıdakilerse aç
Birileri hak yiyor, satıyor, savuruyor
Ekmekleri çalıp, hep aynı masalı anlatıyor
Vicdanlarını perdeyle örtüyorlar
Sonra da çıkıp, pişkin pişkin “ biz sizdeniz” diyorlar
Perde inmiş gözlerine, görmüyorsun gerçekleri
Ne bendeki, ne de yurdumdaki yaşananları
Kaldırmazsan perdeyi, durduramazsın ölümcül saldırıyı
Haykıramazsın tek el, her nefesinle verirsin içindekileri
Çalınan yarınların altında ezilerek
Beklersin, kalan bir tek, son aşkınla hayalleri
Kapanır birgün, yüreğinin üzerine ince tül perdeleri
Ve ben aşkım, sana bakarken
Perde çekildi gözlerime, göremiyorum gerçekleri
Küf mavisi sardı ruhumu, salkım söğütler altında
Beynimden kuşlar kalkıp, gidiyor bilinmedik uzaklara
Bölük pörçük sözcüklerim dağılıyor, anlamsızca boşluğa
Sinirlerim geriyor anlatılamayan, ipekten örtüler altına
Yağmurların ritmi sevdamın içinde uyutuyor beni
Beyaz sevdalarım, zifiri karanlıklarda nefesimi daraltıyor
Zıvanadan çıkmış kalbim mantığımı deliyor
Perdeler altından, körleşmiş bakışlara karışıyor
Seninle düşüncelerim, nefessiz kalıyor
…… Boğuyor
………..… Boğuluyorum…
Cengiz ÇETİK- 21.01.2010- Finike
http://www.antoloji.com/siir/siir/siir_SQL.asp? sair=33121&siir=1327664&order=oto
