Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
meyhanelerde sarhoş olupta sokalarna nara atan sallanaıp yerlere yıkılanları görünce yazdığım bir şiirdi 1972 yılında yazılmıştı değerli yorumlarınıza sunulur alkol alanlar kusura baklamın
sayfa 30 sıar 598 de bulunmata
Ne çıkar böyle yaşamaktan
Ne çıkar böyle yaşamaktan
Neden hoş gelir size meyhane köşeleri
Buralar dost değildir hiç birinize
Yolunu yitirmişlerin teselli yuvası
Çaresizlerin uğrak noktası buralar
Bu ıstırap çukurunda boğulmaktan
Ne çıkar.
Harap olmuşların şerefine
Kadeh tokuşturuyorsunuz
Esir alıyor alkol sizi
Unutuyorsunuz kendinizi.
Çaresizliğe içiyorsunuz
Gizliyormuşçasına Çaresizliğinizi
Çabasız,gayretsiz olmaktan
Hayat savaşından kaçmaktan
Kaçınmaktan
Ne çıkar.
Bir yol aranmalı
Bir çare bulunmalı
Alkolün esiri olmamalı insanlar
Böylesi yaşamaktan
Şişeler denizinde boğulmaktan
Ne çıkar.
Meyhane köşeleri dost değildir insanlara
El uzatmaz düşkünlere buralar
Bu çatılar var ya bu çatılar
Yolunu yitirmişlerin teselli yuvası
Harap olmuşların barınağı
Sağ iken ölmüşlerin kahır yuvası
Böylesi yaşamaya yaşamak denmez
Dünyadan el çekilemez
Esir olunmamalı şişelere
Bel bağlanmamalı kadere
Böyle yaşamaktan
Ne çıkar
emekli emniyet müdürü
Şair Yusuf Değirmenci
