Türk Şairler Birliği Mesaj Detayi Antoloji.com

Gönderen: Yusuf Değirmenci
Alan:   Grup:Türk Şairler Birliği
Tarih: 21.12.2009 00:41
Konu: YAPRAK OLMATANSA TOPRAK OLMAK İSTERDİM

bu anlatım ben ahak amiriiken tescil yaptırmaya gelen bir bayanın hayat hikaysidir yaşanmış bir hayat hikayesidir (yaprak(söz konusu bayanın takma adıdır değerli yorumlarınıza sunulur

sayfa 47 sıra 922 de bulunmaktadır

Yaprak olmaktansa toprak olmak isterdim

Yaprak olmaktansa,toprak olmak isterdim
Kelimelerle anlatacak gibi değil ki derdim

Böyle diyerek başladı yaprak hanım sözlerine
İki damla yaş dolandı yaprağım gözlerine

Anamı hiç görmedim bilemem simasını
Lanet ile anıyor vicdansız babasını

Vermişler on beşin de, bir altmışlık adama
Satılmış bir mal gibi,olmuş bir körpe ana

Bir kızım var diyordu yolda görsen tanımam
Çünkü göstermediler, adını da anamam

Doğurduğum çocuğu, kucağımdan aldılar
Beni de, tekme tokat sokaklara saldılar

Para karşılığında böyle oldum kan,ana
Tanrı, günahlarımı yüklemeli babama

Başlık parası için, söndürdü hayatımı
Dürdüler defterimi,kararttılar bahtımı

Sahip çıkmadı bana, babam ve kardeşlerim
Çözülemez kör düğüm oldu,benim işlerim

Sokaklarda kalmıştım,üzüntülü hicranlı
Aynı zamanda açtım,yok muydu bir vicdanlı

Derken bana yanaştı tokatlı delikanlı
Gözleri hayat dolu,davranışları canlı

İnandım sözlerine, beni seviyor sandım
Konuşurken dinledim,tatlı hayale daldım

Bel bağladım bu gence, umut ışığım oldu
Meğer hata etmişim,hayatım harap oldu

Aldı getirdi beni, Sivas’a yalan,dolan
Koptu küçük kıyamet o anda oldu,olan

Amacı satmak imiş, beni genel evlere
Karşı çıktım olmadı, bak şu göğüslerime

Çıkılmaz bataklığa, düşmüşüm boğulmuşum
Sivas ta,genel evde, bir sermaye olmuşum

Etimi sattığımda yetmiyor, patronlara
Bir de dost tutu diyorlar ve haykıra,haykıra

Haftada bir gecede dostunla kaldın diye
Hep borçlandırıyorlar, şunları aldın diye

Açılınca kumbara,yarısı hac ananın
Geri kalan yarısı,dostun ve masrafların

Yüz bin ana parası dost ile kaldığında
Yüz bin de dostun ister içeri aldığında

Sevinir,birde güler, paramızı yiyenler
Kem gözle bakıp horlar,bunlar fahişe derler

Bir ömür sömürülür, burada sermayeler
Bu noktada toplanır,amaçlar ve gayeler

Şuhluğun yok olunca,sokaklara düşersin
Yaşamaktan bıkarsın,kederinden inlersin

Sonumuzu bilmeyiz nerdeyiz ne oluruz
Kuru yaprak misali,rüzgarla savruluruz

Bir kez damga yemişiz,silsen çıkmaz, ne çare
Düşmüşüz bataklığa,olmuşuz bir biçare

Kelimelerle anlatacak gibi değil ki derdim
Yaprak olmaktansa, toprak olmak isterdim.

Şair Yusuf Değirmenci