Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Mümkün değil sanıyordum, yoksa yok mu haberin?
Yapılan bunca zulmü nasıl görmez gözlerin!
Tıkanmış kulakların; feryadına mazlumun, biçarenin
Yayılmış yatağına, uyukluyorsun serin serin
Değerlerini düşün, kendine gel, bu mu senin ederin?
Umursamazlığın pençesi olamaz uğrak yerin!
Sadece kendin de yetmez, kederlerinden kurtarıp
Umudu olmalısın nice kimsesiz kimselerin
Durum bu, niçin duruyorsun? Sanki ruhsuz gibisin
Daha dün göklerdeyken şimdi uçurumun dibisin
Bir adıma bakar dönüşün, bir kalksan da yürüsen
Bir kere de bahane edip 'ümitsizlik' demesen..
Ümitsizlik, evet.. Bu yara bir hayli kanlı, derin..
Fakat cihan yıkılsa, mücadele etmek kaderin
Ne çıkar uzunluğundan o kapkara gecelerin!
Boğulur karanlıklar ilk ışıklarında seherin
İnanmıyorsun, inansan, bak ömrüne neler sığar
İnanmayan, önüne, dağlardan engeller yığar
Halbuki vakit olur, çöllere bile yağmur yağar
Hiç ummazsın, gün gelir, küllerinden bir adam doğar
