Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Dost dost diye diye göçtü yiğidim.
Zaman…
Anlar anıları oluşturur,
Heyecanlar maniler yazdırır,
Maceralar türküler de yaşar,
Aşklar hasretleri pekiştirirdi…
Zaman geçerdi…
Olgun meyveler gibi düşerdik diplerimize,
Hasatlar gibi toplanırdık hayat denen muammadan,
Sohbetler bırakırdı yerini ateşli anlara,
Günün sabahın da anlaşılırdı mertliğin…
Zaman geçerde…
Yılların yükünü atmak istersin üstünden,
Tutmayan kolların,
Sızlayan yufka yüreğin,
Gözlerinin feri azaldığında,
Bir yudum suyu verir hayat arkadaşın…
Zaman gelirde…
İpe aşarsın içindeki heyecanı,
Gücün yettiği kadarı ile eğlenirsin,
Yaşanan aşkların kalır yürekte,
Oğulların, kızların ve torunların gelir ziyarete boy boy,
Lakin o küçücük yüreği…
Senin dilinden anlayan…
Sen sen gibi dinleyen,
Bir Dost sohbetine can verirde…
Öyle göçmek isterdi…
Olmayınca da uzayan hayallerinde konuşurdu kendince…
Yiğidim…
Aslanım…
Dostum…
Dostum… “Al beni de yanına” derdi…
Öyled diye diye göçtü yiğidim…
Mehmet Aydemir 22.03.2012 saat:16:53
