Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
SEN ORDAYDIN…
Sessizdim,
Susarak düğümledim dünyanın kederini…
Yalnızlığımı doldurmaya çabalarken
Boşluklarda buldum
Yüreğimin şekil bulmaya çalışan bedenini…
Ne ışık vardı etrafımda
Ne de ışığa yol verecek cömert duvarlarım sağımda solumda….
Sahte ipliklerden boyu alınmış
Bir yığın yırtık pırtık giysim
Yürütmüyordu da…
Yığılıp kalmış bir çuval entariydim belki de
Tıklım tıkış kalbimde ipi sarkan anılarım
Bir yığın ki çar çaputlaşmış
Rutubetiyle girilmez bir ambardı
Kendimi tek bulduğum odalarım…
Öylesi bir serzenişti ki
Tüm bunlara isyanım
Ve bir türlü susturamadığım çığlıklarım…
Kimseye anlatamadım.
Yine de direnen bir can vardı içimde
Hep bir kenara sıkıştırıp
Hep karşılaşmaktan korkup kaçtığım…
Biliyordum ki sen ordaydın.
Geçmişte bir yerde
Belki dün gibi
Belki yüzyıllar önce…
Ordaydın işte…
Şimdi dinle sevdiğim;
Bilemezsin
Kördüğümleri çözmeye ne denli çabaladım…
Bilemezsin
Boşluklarda savrulan ruhuma uzatamadım ellerimi…
Bilemezsin sevgili
Sefil kıyafetlerimle ne denli saklamaya uğraştım
Kanayan dirseklerimi….
Ve ben seni kaç yıl önce hangi dünyada olursa olsun
Bir kez görmüşüm ya
Beklemişim gelişini…
Hoş geldin sevgili…
Boşluklarıma eğilip çıkardın beni..
Sen hep orda kalmış gibi duruyordun ama
Ben hissettim beni çağıran...
Adım adım yaklaşıyor olduğunu
Ve kalbimin koridorlarında yankılanan ayak seslerini…
İyi ki geldin sevgili
Bela Zamanı’ndan avuçlarıma dokunan…
Yüreğime kader kalemiyle silinmezcesine yazılan
Evvelim,bugünüm,sonsuzlukta tek gerçek eşim…
Sen ordaydın.
Çok ayrı kaldık
Fakat şimdi buradasın
“Ben geldim…” diyen tatlı sesinle
Gerçekliği fısıldayan nefesinle
Sıcaklığıyla öylesine sevgi dolu
Bir el ki yılların buzunu eriten ateşiyle…
Şimdi buradasın ya
Kim takar yırtık pırtık giysileri?
Odalarıma davet ederken tutkulu hevesini
Omuz silkerim dalgalarımın nemine…
Hani sen benle burdasın ya
Kalabalıklarda duyduk ya birbirimizi dünyada
Ben aciz, günahkar bir kul
Ne kadar şükretsem
Minnetimi anlatabilir miyim
Bizi birbirimize kavuşturan Allah’a? ...
