Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Bir papatya tarlası düşün...
İlkbahar ayı.....
ve...........yaz gecesi
herkes sahur vakti ayaktayken
ben ve sen,
onun yanından geçen yolda yürüyoruz...
Ve o papatya tarlasında bir papatya dikkatini çeker
.................
Binlercesinden birisidir ama sen,
onun yanına gidersin...
Onda seni çeken bir şeyler vardır......
O papatyayı olduğu yerden koparırsın...
Sadece senin olsun istersin, sadece senin...
Öleceğini düşünmeden...
Ve gidersin o tarladan.....
İçindeki şiddetin durduramadığı bir bencillik;
ama bir o kadar güzel ve hapsedici.
İşte bu TUTKU.....
hasret gibi vatan gibi yar gibi özlemek gibi.....
hasretim
Yine o tarlanın kenarındaki yolda yürüyorsundur.....
Yine milyonlarcası arasında bir tanesi seni çeker...
Yaklaşırsın, yanına gidersin o papatyanın.....
Gözlerin başkasını görmez olur o an.....
Onun için her şeyi yapmak istersin.....
Dokunmak istersin.....
Dokunamazsın, orada, onunla ölmek istersin.
Ama birden hafif bir rüzgar eser ve bir başka güzel çiçek kokusu gelir burnuna.....
Dayanamazsın onun kokusuna.....
Unutturur her şeyi bir anda ve o kokunun geldiği yöne gidersin.....
O papatya orada kalmıştır, yüreğinin bir kenarında.....
Paylaşılmamıştır bir çok şey.....
Unutulmaz belki ama geri de dönülmez ona.....
İşte bu AŞK..... hasretim
Yine o yoldasın.....
Papatya tarlasının yanından geçen.....
Ve yine bir papatya...
Milyonlarcasının içinde seni çeker.....
Gidersin yanına.....
Orda kalakalırsın.....
O hiç ölmesin diye her şeyi yaparsın..
Tüm gücünle onunla olmak istersin...
Oradan seni koparacak hiç bir güç olmadığına inanırsın.....
Ve orda onunla ölene kadar birlikte kalırsın.....
İşte bu da SEVGİ.....
hasretim
yüreğimden
