Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sensizlik Gözyaşlarımdan Öptü Anne
Sensizlik gözyaşlarımdan öpen bir bıçak yarasıdır
Sensizlikte gökyüzü bile delik deşik oluyorken
Ben nasıl sağlam
Ve tek parça kalayım anne
Sessizlik bir yıldırım düşmesidir göğsümü parçalayan
Hıçkırıklarım boğazımda düğüm düğüm olmuş
Sessiz bir düşman gibi
Hasretlerim kırkikindi yağmurları gibi
Üstüm başım hasret kokuyor
Kısa bir ayrılık molasında
Felek yüzüme sillesini vuruyor anne
Gökyüzü depremleri gibidir çığlıklarım
Aykırısıdır hayata bağışladığım sevmelerim
Anne, bak düşüyorum
Hayatın yollarında yürüyemiyorum
Ellerim hangi lanetli mayın patlaması
Mutluluklarım ah! Onlar yaşayamadığım
Ve kokusunu bile alamadığım bir kıvılcım haykırıştır
