Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Sokaklarda Bir Kavga
Hatıralar dağılır..
Dağılır dağ gibi ağır ağır..
Başkasıyla konuşmak..
Tam sekiz yıl ve altı ay..
Unutulur ağır ağır..
Çocukluğumda düştüğüm kaydıraktan..
Elimi tutacak kimsem yok,
Kumdan ve tozdan başka!
Sokaklar dilsiz ve tercümesiz..
Okunacak çok şey varken..
Cahil kalmak serbest!
Hatıralar dağılıyor..
Güneşin altında donan kalbim..
Bir gazete kağıdından cevap bekliyor..
Belki de okumak yasaktı..
Ve anlamak!
Ama yaşamak tam bir muamma..
On dört yaşında bir çocuktum..
Kendi gölgeme ışık tutamaz,
Avuçlarıma sığmayan sigaranın,
Çocukluğumu yakışına yazıyor..
Ama okuyamıyordum hala!
Düşmüştüm bir kere..
Hayatıma siper kuran insanlara..
Hedef olmuştum havada..
Ben bir serçe belki de karga..
Dilim kemiğe dayanmış bir halde..
Büyüyorum..
Hatıralar yerinde..
Hatıralar hatırı kalır bir yerlerde..
Yetim bir çocuğun ellerinde de olabilir..
Sokak sokak..
Ve o düşen yaşları tutmakta yasak!
Hayat çalmayı biliyor insanları..
Hiç sormadan gece vakti..
Bir yetim daha doğuyor..
Bilmem kaç kilometrede!
Asıl gerçek olan..
Yıldızlar ve gökyüzü..
Güneş ve ay..
Hiç bırakmayacakmış gibi tepemde..
Hem ağlayıp hem gülüyor..
Şu hiçliğim dokunuyor içime..
Boş bir yankıyla baş başa..
Yazıyorum..
Ve okumak serbestledi sonunda..
Ama körler göz alabildiğince çoğaldı..
Kaç insan biliyor ki..
Dışarıda olan biteni?
İbrahim ÇEKİN
