Gruplarınızı Görmek İçin Üye Girişi Yapın
Boşunaymış Hasret
Artık kuşların seslerini dinlemek istemiyorum.. Bir günlük ömrü olan kelebeklerin güzelliğini de..! Saklanmak.. Saklı tutmak istiyorum yalnızlığımı, yıkılmış duvarların altın da, soğuk kış gecelerine ateş yakmak istiyorum..! Karanlık sıçramadan üzerime, bir kibrit daha tutmak istiyorum sensizliğe..
Bir şiir yazayım dedim geceye, Ay bile çekildi önümden nefretle..! Yakın olmak istemiştim, alnından düşen saçlar kadar.. Kıskandım... Saçının bir teline eğilmiş, takılmışım bir çocuğun uçurtmasına..! Gökyüzüne de bakmak istemiyorum artık.. Bulutları tutmak geliyor içimden, seni bana hatırlatacak her şeyi yok etmek geliyor kalbimden..! Durmak istiyorum...
Yüzümü yüz binlere dönüyorum bir tek yüz görebilmek için.. Ama mutluluktan eser yok, güz geldi kapıma.. Dilsiz rüzgarların bile çarpacak kalbi varmış, meğer ben nasıl bir kalpsize yazıyormuşum ki; sesi çıkmıyor..! Desene kalbinin sesini duymak istemiyorum.. Sus de.. Şu korkunç kelimeleri bir daha tekrarlama, beni bu kabustan çıkar de! Bende seni bir sayfadan koparıp bir diğerine yazayım.. Sonra sayfaları da kalbimden atayım, atayım ki; sen gibi beni boş bırakmasın..!
İbrahim ÇEKİN
